Kadınım-Yaşar

Eşyalar toplanmış, seninle birlikte Anılar saçılmış, odaya, her yere Sevdiğim o koku yok artık bu evde Sen... Kıyıda, köşede gülüşün kaybolmuş Ne olur terketme yalnızlık çok acı Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte Sen kadınım ... Kadınım ... Hatırla o günü Karşıki sokakta Seni öptüğümü İlk defa hayatta Kollarında benim İlkbahar sabahım Sen... Sönmüş bak ışıklar Ev nasıl karanlık O ılık aydınlık Yuvamız soğumuş Geceler bitmiyor Ağlıyorum artık Sen kadınım ... Kadınım ... Eşyalar toplanmış, seninle birlikte Anılar saçılmış, odaya, her yere Sevdiğim o koku yok artık bu evde Sen... Masamız köşede öylece duruyor Bardaklar boşalmış her biri bir yerde Sanki hepsi hasret senin nefesine Sen kadınım ... Kadınım ... Bana bıraktığın bütün bu hayatın Yaşanan aşkların değeri yok artık Ben sensiz olamam Artık anlıyorum Sen... Şimdi çok yalnızım Ne olur kal benimle O kapıyı kapat Elini ver bana Dışarıda yalnız Yalnız üşüyorsun Sen kadınım ... Kadınım ...