ผู้เคราะห์ร้าย-พั้นช์

[ti:ผู้เคราะห์ร้าย] [ar:พั้นช์] [al:Punch BEST COLLECTION] [by:] [offset:0] [00:02.56]ผู้เคราะห์ร้าย - พั้นช์ (Punch) [00:06.67]Written by：สุวัธชัย สุทธิรัตน์/เผ่าพันธุ์ อมตะ [00:18.03] [00:19.34]บางเรื่องก็ควรจะปล่อยวาง [00:22.47] [00:25.23]ฉันก็รู้ดีไม่ได้แค้น ไม่ได้ฝังใจ [00:30.26] [00:31.06]บางเรื่องก็ควรจดจำไว้ [00:34.64] [00:37.02]เอาไว้เตือนใจไม่ให้พลั้ง [00:40.07] [00:40.71]ไม่ให้ผิดอีกซ้ำ ซ้ำ [00:43.10] [00:45.40]อย่างฉัน [00:46.13] [00:48.60]หลงเชื่อในคำบางคำจากเธอนั้น [00:52.68] [00:53.58]เจ็บตั้งกี่ครั้ง ตั้งกี่หนกัน [00:58.62] [01:00.59]สุดท้ายจะมาให้เราเป็นอย่างเดิม [01:04.16] [01:08.89]อยากเตือนเธอว่าลืม [01:11.23]อะไรหรือเปล่า [01:13.47]ลืมการกระทำ [01:14.64] [01:15.30]ลืมเรื่องราว [01:16.58] [01:17.93]ที่หลอกฉัน [01:18.81] [01:19.41]และทำร้ายจิตใจ [01:22.34]เธอคงลืมอะไรหลายอย่าง [01:24.78] [01:25.43]จึงกลับมาวอนขอให้เหมือนเดิม [01:28.51] [01:29.87]แต่กับฉัน [01:31.37]ผู้เคราะห์ร้าย [01:32.49] [01:33.28]ไม่ลืม [01:34.09] [01:40.26]คำว่าเสียใจไม่กี่คำ [01:43.69] [01:46.04]มันไม่ชดเชยใจที่ช้ำ [01:49.88]ที่สลายไป [01:51.41] [01:52.18]เธอว่าฉันควรจะเสี่ยงตาย [01:55.82] [01:58.08]อีกซักเท่าไหร่ [01:59.46] [02:00.46]จึงจะสมควรที่จะได้เรียนรู้ [02:04.06] [02:06.31]เมื่อฉัน [02:07.15] [02:09.64]หลงเชื่อในคำบางคำจากเธอนั้น [02:13.80] [02:14.62]เจ็บตั้งกี่ครั้ง ตั้งกี่หนกัน [02:19.63] [02:21.63]สุดท้ายจะมาให้เราเป็นอย่างเดิม [02:25.00] [02:26.76]อยากเตือนเธอ [02:28.51]ว่าลืมอะไรหรือเปล่า [02:31.42]ลืมการกระทำ [02:33.39]ลืมเรื่องราว [02:34.57] [02:35.81]ที่หลอกฉัน [02:37.40]และทำร้ายจิตใจ [02:40.16]เธอคงลืมอะไรหลายอย่าง [02:42.78] [02:43.30]จึงกลับมาวอนขอให้เหมือนเดิม [02:46.58] [02:47.86]แต่กับฉัน [02:48.84] [02:49.36]ผู้เคราะห์ร้าย [02:51.34]ไม่ลืม [02:52.06] [03:08.83]อยากเตือนเธอว่าลืมอะไรหรือเปล่า [03:13.46]ลืมการกระทำ [03:14.56] [03:15.33]ลืมเรื่องราว [03:16.77] [03:17.83]ที่หลอกฉัน [03:18.63] [03:19.29]และทำร้ายจิตใจ [03:22.17]เธอคงลืมอะไรหลายอย่าง [03:24.74] [03:25.28]จึงกลับมาวอนขอให้เหมือนเดิม [03:28.53] [03:29.66]แต่กับฉัน ผู้เคราะห์ร้าย [03:32.18] [03:33.28]ไม่ลืม